بهینه یابی سبد سهام (کاربرد مدل ارزش درمعرض ریسک بر روی کارایی متقاطع)

مدل مارکوویتز، مبنای رویکرد مدرن در بهینه‌سازی سبد سهام است. مارکوویتز مدل خود را بر اساس میانگین و واریانس بر روی‌داده‌های تاریخی فرموله کرد. از آن زمان تاکنون، پژوهشگران زیادی روش حل مسئله بهینه‌سازی سبد سهام را بهبود بخشیدند. یکی از مهم‌ترین بهبود­ها، جایگزین کردن شاخص ریسک نامطلوب بجای واریانس است. بهبود دیگری که به‌تازگی پیشنهادشده، تولید داده بر اساس تحلیل پوششی داده­ها و استفاده از داده­های تولیدشده به‌جای بازده تاریخی است. این بهبود جدید که اساساً اساس مسئله انتخاب سبد سهام را تغییر می‌دهد، فرصتی را فراهم می­کند تا پژوهشگران انواع شاخص ریسک را بر روی‌داده‌های تولیدشده به‌جای بازده تاریخی به‌کارگیرند. در این پژوهش، از تحلیل پوششی داده­ها بر اساس صورت­های مالی، برای تولید کارایی متقاطع استفاده می­شود. سپس ارزش در معرض ریسک که یکی از شاخص­های مهم ریسک نامطلوب است، بر روی این مینای جدید، تعدیل‌شده و با حل مدل خطی شناخته‌شده آن، وزن­های بهینه در سبد سهام تعیین می­شود. عملکرد روش پیشنهادی برای 185 شرکت بورس اوراق بهادار تهران در سال‌های 90 تا 94، توسط معیار شارپ محاسبه‌شده و با عملکرد سبد بازار و عملکرد روش مارکوویتز بر روی کارایی متقاطع مقایسه می‌شود. معیار شارپ، عملکرد بهتری برای روش پیشنهادی نسبت به روش­های­ دیگر، نشان می­دهد.